گفتگوی رادیو پیام کانادا با فرنگیس مظلوم در رابطه با آخرین وضعیت زندانی سیاسی سهیل عربی
دو زندانی سیاسی، آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در اعتراض به انتقالشان از زندان اوین به قرچک ورامین از روز شنبه ۱۴ بهمن دست به اعتصاب غذا زده‌اند. این دو زندانی ۱۰ روز پیش “با ضرب و شتم” از اوین به قرچک ورامین منتقل شدند، این در حالی است که حکم این دو زندانی برای زندان اوین صادر شده است. این دو در نامه‌ای که از داخل زندان منتشر کرده‌اند نوشته‌اند که علاوه بر تغییر محل اجرای حکم از اوین به ورامین، “اصل تفکیک جرائم” نیز در این انتقال نقض شده است چرا که زندان قرچک ورامین محل نگهداری زندانیان عمومی و معمولی است و نه سیاسی.
لینک به کانال تلگرام رادیو پیام
سهیل عربی: سفره های هفت سینتان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
فایل صوتی پیام سهیل عربی را از اینجا بشنوید
سهیل عربی با حال وخیم در بیهوشی ناشی از اعتصاب خشک به بند شرارتی ها منتقل شد. سهیل عربی بعد از ۴۸روز اعتصاب غذا که بیش از یکهفته آن اعتصاب خشک بوده است اکنون ممنوع الملاقات است.
تا دوشنبه شب حال وی وخیم تر شده و قند خون وی روز گدشته به ۲۸ رسید و فشارخونش به روی ۸ رسیده است. علیرغم این وضعیت ؛ سهیل مانع از تزریق سرم شده است. سهیل تا ظهر روز دوشنبه ۲۱ اسفند در تیپ۲ بند۳ زندان تهران بزرگ محبوس بوده است. عصر دوشنبه وی را به تیپ۱ زندان که محل جرائم شرارتی است منتقل کردند.
پیام زندانی سیاسی سهیل عربیدر چهل و ششمین روز اعتصاب‌غذای خود در زندان تهران بزرگ:
سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید
خشک شدن و غریبانه در این شکنجه‌گاه جان‌سپردن یا تحمل افسردگی پس از اعتصاب ناموفق
من گزینه اول یعنی «مرگ» را به تسلیم شدن در برابر ستمگران ترجیح می دهم.
شکستن اعتصاب یعنی من؛ آرش؛ گلرخ و آتناها همچنان باید شکنجه هایی که هر روز شدیدتر می شود را تحمل کنیم.
یک مبارز واقعی حتی درون زندان نیز در برابر ظلمی که به خود و مردمی که برای آنها از خودگذشتگی کرد سکوت نمی کند. اکنون که یارانم را چنین شکنجه می کنند؛ با تمام وجود فریاد می زنم و از تمام حامیان زندانیان سیاسی می خواهم من و یارانم را در این راه تنها نگذارند.
سفره‌های هفت‌سین‌تان را مقابل زندانهایشان پهن کنید و با در دست گرفتن عکس های زندانیان سیاسی اولا به قهرمانانتان پیام دهید که تنها نماندند. دوما تهدیدی باشید برای شکنجه گران تا هر بلایی میخواهند سر ما نیاورند.
سوگواران را مجال بازدید و عید نیست
بازگرد ای عید از ایران که ما را عید نیست
گفتن لفظ مبارک باد طوطی در قفس
شاهد آیینه دل داند بجز تقلید نیست
بی گناهی که به زندان مرد با حال سیاه
ظالم مظلوم کش هم تا ابد جاوید نیست
پس از سه روز نه گفتن به آب؛ غذا؛ خوراک و حتی سرم احساس می کنی کویر هستی کویری که هر لحظه خشکتر می شود. هر لحظه خشکتر شدنت را حس می کنی. نه! نه! قطره های آب نمیتواند مرا از خشکیدن نجات دهد.
من سیل میخواهم سیل میخواهم
سیلی که براندازد این دستگاه ستمگر را که آزاداندیشان و حامیان محرومان را به زنجیر کشیده است.
از مینا زرین تا آتنا دائمی بهترین روزهای جوانیشان را در زندانهای جمهوری اسلامی محبوس بودند. از محمد نظری؛ علی معزی؛ آرش صادقی تا علیرضا توکلی
تا امروز بفهمیم نه اصلاح طلب و نه اصولگرا هیچیک دلسوز ما نبودند و باید هر چه سریعتر به این ماجرای تلخ پایانی خوش دهیم.
سرمیاد زمستون
سهیل عربی
زندان تهران بزرگ
۲۰اسفند ۹۶
