| فارسی | کوردی | عربي || English | Le Français | Español | Türkçe |
| english |
| WOMEN, LIFE, FREEDOM Charter of minimum demands of independent trade union and civil organizations of Iran February 14, 2023 Greetings, noble and free people of Iran! On the 44th anniversary of the 1979 Revolution, the economic, political, and social foundations of the country have plunged into a vortex of crisis and disintegration. No clear and attainable vision can be imagined to end it within the framework of the existing political system. It is for this reason that the oppressed people of Iran, including women and young people who seek freedom and equality, have turned the streets all over the country into the center of a historic and decisive struggle to end the inhumane conditions and despite regime’s bloody suppression, they have not rested for a moment since five months ago (16 September 2022). Today, these massive protests, the flag of which has been raised by women, students, teachers, workers, those seeking justice, artists, queers, writers, and all oppressed people of Iran in every part of the country from Kurdistan to Sistan and Baluchistan and has received unprecedented international support, is a protest against misogyny, gender discrimination, endless economic insecurity, labor slavery, poverty, misery, class oppression, as well as national and religious oppression. It is a revolution against any form of religious or non-religious tyranny that has been imposed on the Iranian people throughout the last century. These massive protests happen in the context of large and modern social movements and the emergence of an invincible generation that is determined to put an end to a century-long history of backwardness and fight for a modern, prosperous and free society in Iran. After the two great revolutions in Iran’s contemporary history, the leading social movements – including the labor, teachers’, and retirees’ movements, the women’s, students’, and youth’s equality seeking movements, as well as the movement against death penalty – have now gained a historical and decisive influence in shaping the political, economic, and social structures of the country from a grassroots level and in mass dimensions. Thus, this movement aims to permanently end the formation of any power from above and to be the beginning of a modern, humane social revolution that frees people from all forms of oppression, discrimination, exploitation, tyranny, and dictatorship. We, the unions, civil organizations, and institutions that have signed this charter, while focusing on the unity and interconnectedness of social movements as well as on struggling against the current inhumane and destructive situation, see the following minimum demands as the first orders and as a result of Iranian people’s massive protests and also as the foundation for building a new, modern, and humane society in the country. We call upon all those who value freedom, equality, and emancipation to raise these minimum demands in factories, universities, schools, neighborhoods, in the streets as well as in the global scene. Together, we can achieve the lofty goal of freedom. 1. The immediate and unconditional release of all political prisoners, an end to the criminalization of political, union, and civil activities, and the public trial of those responsible for suppressing mass protests. 2. Unrestricted freedom of opinion, expression and thought, press, political parties, local and national union and mass organizations, gatherings, strikes, rallies, social networks and audio and video media. 3. The immediate abolishment of all types of death penalty, execution, and retribution, as well as the prohibition of any type of mental and physical torture. 4. Immediate declaration of equal rights of men and women on all political, economic, social, cultural and family levels; unconditional abolition of discriminatory laws and forms against sexual and gender identities and tendencies, recognition of the rainbow society of “LGBTQIA+”, decriminalization of all gender belongings and tendencies and unconditional adherence to women’s rights over their bodies and destiny and preventing patriarchal control. 5. Religion be recognized as a private matter of individuals and should not be involved in the political, economic, social, and cultural decrees and laws of the country. 6. The guarantee of work safety, job security, and an immediate increase in the salaries of workers, teachers, employees, and all working and retired individuals, which should be determined with the presence, involvement, and agreement of elected representatives from their independent and national organizations. 7. The laws and attitudes based on national and religious discrimination and oppression must be abolished. The government should create proper support infrastructures and ensure fair and equal distribution of its facilities and resources to promote culture and art in all regions of the country. Furthermore, it should provide necessary and equal facilities for learning and teaching all common languages spoken in the society. 8. Dismantling the organs of repression, limiting the powers of the government, direct and permanent involvement of the people in the administration of the country’s affairs through local and national councils. The dismissal of any government and non-government official by the voters at any time should be among the fundamental rights of the voters. 9. Confiscation of the property of all individuals, legal entities, government, semi-government and private institutions that have obtained the property and social wealth of the Iranian people through direct looting or government contracts. The wealth obtained from these confiscations should be immediately used for modernizing and reconstructing education, pension funds, environment, and meeting the needs of those regions and segments of the Iranian people who were deprived of equal opportunities and facilities during the two regimes of the Islamic Republic and the monarchy. 10. Ending environmental destruction, implementing fundamental policies to restore the environmental infrastructure that has been destroyed over the past hundred years, and preventing the privatization of public resources (such as pastures, beaches, forests, and foothills), which denies the people their rights to access and use them. 11. Prohibit child labor and ensure that all children have access to education and a life free from economic or social hardship, regardless of their family’s status. Establish public welfare programs that provide unemployment insurance and strong social security for all working-age people, as well as free education and healthcare for everyone. 12. Normalization of foreign relations at the highest levels with all countries of the world on the basis of fair relations and mutual respect, banning the acquisition of nuclear weapons and striving for world peace. From our point of view, the above minimum demands can be realized immediately, considering the existence of potential and actual underground wealth in the country and the existence of an informed and capable people and a generation of young people who have a lot of motivation to enjoy a happy, free and prosperous life. The demands outlined in this charter include the general axes of the demands of the signatories, and obviously we will deal with them in more detail in the continuation of our struggle and solidarity. Signatories: – Coordinating Council of Trade Union Organizations of Iranian Teachers – Independent Iranian Workers Union – Union of Student Organizations of United Students – Center for human rights defenders – Syndicate of Workers of Haft Tappeh Cane Sugar Company – Council for Organizing Protests of Contract Oil Workers – Iran Cultural House (Khafa) – The call of Iranian women – The independent voice of Ahvaz National Steel Group workers – Labor rights defenders center – Kermanshah Electrical and Metal Workers Union – Coordinating committee to help build labor organizations – Pensioners Union – Council of Pensioners of Iran – Organization of progressive students – Council of Freethinking Students of Iran – Painters Syndicate of Alborz Province – Committee to follow up the establishment of labor organizations in Iran – Council of Pensioners of Social Security Organization (BASTA) |
| فارسی | کوردی | عربي || English | Le Français | Español | Türkçe |
| español |
| MUJER, VIDA, LIBERTAD El Manifiesto por demandas mínimas de sindicatos independientes y organizaciones civiles en Irán, 14 de febrero de 2023 ¡Pueblo libre y honorable de Irán! En el 44 aniversario de la Revolución de 1979, las bases económicas, políticas y sociales del país se han hundido en una vorágine de crisis y desintegración. No se puede imaginar una perspectiva clara y alcanzable para acabar con ella en el marco del sistema político existente. Es por ello que el pueblo oprimido de Irán, incluidas mujeres y jóvenes que buscan la libertad y la igualdad, han convertido las calles de todo el país en el centro de una lucha histórica y decisiva para acabar con las condiciones inhumanas y a pesar de la sangrienta represión del régimen no descansan ni un momento desde hace cinco meses (16 de septiembre de 2022). Hoy, estas protestas fundamentales, cuya bandera ha sido levantada por mujeres, estudiantes, maestros, trabajadores, quienes buscan justicia, artistas, homosexuales, escritores y todas las personas oprimidas de Irán en todas partes del país desde Kurdistán hasta Sistán y Baluchistán. y ha recibido un apoyo internacional sin precedentes, es una protesta contra la misoginia, la discriminación de género, la inseguridad económica interminable, la esclavitud laboral, la pobreza, la miseria, la opresión de clase, así como la opresión nacional y religiosa. Es una revolución contra cualquier forma de tiranía religiosa o no religiosa que se ha impuesto al pueblo iraní a lo largo del último siglo. Estas protestas radicales ocurren en el contexto de grandes y modernos movimientos sociales y el surgimiento de una generación invencible que está decidida a poner fin a un siglo de historia de atraso y luchar por una sociedad moderna, próspera y libre en Irán. Después de las dos grandes revoluciones en la historia contemporánea de Irán, los principales movimientos sociales, incluidos los movimientos de trabajadores, maestros y jubilados, los movimientos de búsqueda de igualdad de mujeres, estudiantes y jóvenes, así como el movimiento contra la pena de muerte, ahora han ganado una posición histórica y decisiva que puede impactar y moldear las estructuras políticas, económicas y sociales del país desde la base y en dimensiones masivas. Por lo tanto, este movimiento tiene como objetivo terminar permanentemente con la formación de cualquier poder desde arriba y ser el comienzo de una revolución social moderna y humana que libere a las personas de todas las formas de opresión, discriminación, explotación, tiranía y dictadura. Nosotros, los sindicatos, las organizaciones civiles y las instituciones firmantes de este manifiesto, mientras nos enfocamos en unir y conectar los movimientos sociales y sus luchas contra la actual situación inhumana y destructiva, vemos las siguientes demandas mínimas como las primeras órdenes y resultados de la lucha del pueblo iraní. protestas revolucionarias y también como base para la construcción de una sociedad nueva, moderna y humana en el país. Hacemos un llamado a todas aquellas personas honorables que creen en la libertad, la igualdad y la emancipación, ya sea en las fábricas, en las universidades, en las escuelas, en las localidades o en el mundo en general, para que levanten la bandera de estas demandas en la cima de la libertad. I. La liberación inmediata e incondicional de todos los presos políticos, el cese de la criminalización de las actividades políticas, sindicales y civiles, y el juicio público de los responsables de la represión de las protestas masivas. II. Libertad irrestricta de opinión, expresión y pensamiento, prensa, partidos políticos, organizaciones sindicales y de masas locales y nacionales, reuniones, huelgas, mítines, redes sociales y medios audiovisuales. III. La abolición inmediata de todo tipo de pena de muerte, ejecución y retribución, así como la prohibición de cualquier tipo de tortura mental y física. IV. Declaración inmediata de la igualdad de derechos de hombres y mujeres en todos los niveles políticos, económicos, sociales, culturales y familiares; abolición incondicional de las leyes discriminatorias y formas contra las orientaciones sexuales y de género, reconocimiento de la sociedad arco iris de “LGBTQIA+”, despenalización de todas las orientaciones de género y adhesión incondicional a los derechos de las mujeres sobre su cuerpo y destino y prevención del control patriarcal. V. La religión sea reconocida como un asunto privado de los individuos y no debe estar involucrada en los decretos y leyes políticas, económicas, sociales y culturales del país. VI. La provisión de seguridad en el trabajo, la estabilidad en el empleo y el aumento inmediato de los salarios de los trabajadores, maestros, empleados y todos los trabajadores y jubilados, con la participación, intervención y acuerdo de sus representantes electos de los gobiernos independientes y nacionales. organizaciones VII. La abolición de todas las leyes y normas que se basen en la discriminación y la opresión nacionales y religiosas, el establecimiento de una infraestructura de apoyo adecuada para la distribución justa y equitativa de los recursos estatales para el desarrollo de la cultura y las artes en todas las regiones del país, y la provisión de los recursos necesarios e iguales para el aprendizaje y la enseñanza de todas las lenguas habladas en la sociedad. VIII. Desmantelar los órganos de represión, limitando el poder del gobierno, participación directa y permanente del pueblo en los asuntos del país a través de los consejos locales y nacionales. La destitución de cualquier autoridad estatal o no estatal por parte de los electores en cualquier momento debe reconocerse como los derechos fundamentales de los electores. IX. Confiscación de las propiedades de todas las personas físicas o jurídicas y todas las instituciones estatales, cuasi estatales o privadas que hayan saqueado directamente o mediante rentas estatales las propiedades y la riqueza social del pueblo de Irán. Los recursos confiscados deben gastarse de inmediato en la modernización y renovación de la educación, los fondos de pensiones, el medio ambiente y las necesidades de aquellas regiones y sectores de la población de Irán que han sido privados y disfrutaron de la menor cantidad de recursos durante el reinado de ambos regímenes de monarquía y República Islámica. X. Poner fin a la destrucción ambiental, implementar políticas fundamentales para restaurar la infraestructura ambiental que ha sido destruida durante los últimos cien años y devolver al público la propiedad de aquellas partes del medio ambiente (como pastos, playas, bosques y colinas), que niega a las personas sus derechos de acceso y uso bajo el pretexto de la privatización. XI. La prohibición del trabajo infantil y la provisión de subsistencia y educación para todos los niños, independientemente de las circunstancias económicas y sociales de sus familias, la provisión general de bienestar a través de beneficios de desempleo y beneficios sociales sustantivos para todas las personas que hayan alcanzado la edad legal para trabajar. o no pueden trabajar. Acceso a educación y salud gratuita para todas las personas. XII. Normalización de las relaciones exteriores al más alto nivel con todos los países del mundo sobre la base de relaciones justas y respeto mutuo, prohibiendo la adquisición de armas nucleares y luchando por la paz mundial. A nuestro juicio, las demandas mínimas anteriores pueden concretarse e implementarse de manera inmediata, considerando la existencia de riquezas naturales potenciales y reales en el país y la existencia de un pueblo informado y capaz y una generación de jóvenes que aspiren a una vida feliz, libre y vida próspera. Las demandas de este manifiesto son el esquema general de nuestras creencias y no hace falta decir que a medida que continuamos en nuestra lucha y ganamos fuerza en nuestra solidaridad, nos esforzaremos por presentarlas con más detalles. Signatarios • Consejo Coordinador de Organizaciones Sindicales de Educadores en Irán • Unión Libre de Trabajadores de Irán • Unión de Organizaciones Estudiantiles de Estudiantes Unidos • Centro para la Defensa de los Derechos Humanos • Sindicato de Trabajadores de Haft Tappeh Cane Sugar Company • Consejo Organizador de las Protestas de los Trabajadores Contratados en la Industria Petrolera • Casa de Educadores de Irán (Khafa) • Voz de la Mujer en Irán • Voz Independiente de los Trabajadores del Grupo Nacional del Acero en Ahvaz • Centro para la Defensa de los Derechos de los Trabajadores • Sindicato de Trabajadores Eléctricos y Metalúrgicos de Kermanshah • Comité Coordinador para Ayudar a Establecer Organizaciones de Trabajadores • Sindicato de Jubilados • Consejo de Jubilados en Irán • Organización de Estudiantes Progresistas • Consejo de Estudiantes Secundarios Libres de Pensamiento • Sindicato de Pintores de la Provincia de Alborz • Comité de Seguimiento para el Establecimiento de Organizaciones de Trabajadores en Irán • Consejo de Jubilados de la Organización de la Seguridad Social (Basta) |
| فارسی | کوردی | عربي || English | Le Français | Español | Türkçe |
| Le Français |
| Femme, Vie, Liberté Peuple juste et épris de liberté d’Iran, Au quarante-quatrième anniversaire de la révolution de 1979, les fondements économique, politique et social du pays sont dans un tourbillon de crises et de décomposition de telle sorte qu’aucune perspective n’est envisageable dans le cadre de la superstructure politique actuelle. C’est pourquoi depuis cinq mois le peuple opprimé d’Iran – femmes, jeunes épris de liberté et d’égalité – ont transformé les rues des villes de tout le pays en une arène historique et décisive du combat pour mettre fin à la situation inhumaine actuelle, et cela en mettant en danger leur vie à cause de la répression sanglante de l’État. Les femmes, étudiants, enseignants, ouvriers, ceux qui demandent justice (familles et proches des prisonniers politiques ou des morts dans les manifestations), artistes, queers, écrivains et tout le peuple opprimé du pays, du Kurdistan au Sistan et Baloutchistan, ont levé le drapeau des protestations fondamentales contre la misogynie, l’exclusion sexiste, l’interminable insécurité économique, l’esclavage de la force du travail, la pauvreté, l’oppression de classe et l’oppression nationaliste et religieuse. Tels sont les maux de notre société que le despotisme religieux ou non-religieux nous imposent depuis plus d’un siècle. Les femmes et hommes qui luttent en Iran ont un soutien international sans précédent. Les protestations profondes actuelles viennent des grands mouvements sociaux modernes et du soulèvement d’une génération qui n’a plus peur et veut mettre fin à un siècle d’arriération et relever le défi de construire une société moderne de bien-être et de liberté. Après deux grandes révolutions dans l’histoire contemporaine d’Iran, les grands mouvements sociaux pionniers – mouvement ouvrier, mouvement des enseignants et retraités, mouvement égalitaire des femmes, étudiantes et jeunes, mouvement contre la peine de mort… – veulent changer la structure politique, économique et sociale du pays en intervenant en masse et depuis en bas. C’est pourquoi ce mouvement veut mettre fin, une fois pour toute, à l’existence d’un pouvoir d’en haut et commencer une révolution sociale, moderne et humaine pour l’émancipation du peuple de toute forme d’oppression, d’exclusion, d’exploitation et de dictature. Nous, les organisations syndicales et civiles signataires de la présente déclaration, nous concentrons sur l’unité et la construction de liens entre mouvements sociaux et revendicatifs, et sur la lutte contre la situation inhumaine et destructrice actuelle. Nous considérons que l’aboutissement des revendications de base sont les premières exigences des protestations de fond du peuple d’Iran. Elles préparent les fondements de l’établissement d’une société nouvelle, moderne et humaine. Nous demandons à tous les êtres humains justes qui ont un cœur battant pour la liberté, l’égalité et l’émancipation de lever l’étendard de ces revendications de l’usine à l’université, des écoles aux quartiers, et partout dans le monde. 1 – Libération immédiate et sans condition de tous les prisonniers politiques, interdiction de criminalisation des activités politiques, syndicales et civiles, jugement public des commanditaires et agents des répressions des protestations populaires ; 2 – Liberté sans condition d’opinion, d’expression, de pensée, de presse, d’organisation, de groupes locaux et nationaux syndicaux et populaires, de rassemblement, de grève, de manifestation, de réseaux sociaux et de médias audiovisuels ; 3 – Abolition immédiate de la peine de mort, de la loi du talion et interdiction de toute sorte de torture physique et psychologique ; 4 – Etablissement immédiat de l’égalité des droits entre les femmes et les hommes dans tous les domaines politique, économique, social, culturel, familial. Abolition immédiate de toutes les lois et formes d’exclusion contre les appartenances sexuelles et reconnaissance de la communauté LGBTQ+. Décriminalisation de toutes les tendances et appartenances sexuelles et respect sans condition de tous les droits des femmes pour contrôler leur corps et leur destinée, interdiction du contrôle patriarcal ; 5 – Non-intervention de la religion dans les lois politiques, économiques, sociales et culturelles : la religion est une affaire personnelle ; 6 – Renforcement de la sécurité des lieux de travail et de l’emploi. Hausse immédiate des salaires des ouvriers, enseignants, fonctionnaires et de tous les travailleurs actifs et retraités, par la présence, l’intervention et l’accord des représentants élus d’organisations indépendantes et nationales ; 7 – Suppression des lois basées sur l’exclusion, l’oppression nationale, religieuse, et création des institutions adéquates pour soutenir et distribuer justement et égalitairement les moyens publics pour le progrès culturel et artistiques dans toutes les régions du pays, et mise en place des moyens nécessaires et identiques pour tous, pour l’apprentissage et l’éducation de toutes les langues existantes dans le pays ; 8 – Suppression des organes de répression, limitation des prérogatives de l’État et intervention directe et permanente de tous dans l’administration des affaires du pays par les conseils de quartier et nationaux. Révocabilité de tout responsable gouvernemental ou autre à tout moment, ce qui doit être un droit de base de tous les électeurs ; 9 – Confiscation des fortunes de toutes les personnes morales ou physiques, des organes étatiques, semi-étatiques et privés qui pillent directement ou par la rente gouvernementale les biens et richesses sociales du peuple d’Iran. Le montant des confiscations doit être utilisé immédiatement pour la modernisation et refondation de l’éducation nationale, des caisses de retraites, de l’écologie et des besoins des populations des régions d’Iran qui ont beaucoup souffert sous les deux régimes islamique et monarchique ; 10 – Fin des destructions écologistes, application des politiques fondamentales pour la reconstruction des structures écologiques détruites depuis un siècle et restitution à la propriété publique de toutes les parties de la nature qui ont été privatisées, entre autres les pâturages, les plages, les forêts et les montagnes ; 11 – Interdiction du travail des enfants et garantie pour leur vie quotidienne et pour leur éducation, indépendamment de la situation économique et sociale de leurs familles. Création d’assurances chômage et d’une sécurité sociale fortes pour toutes les personnes en capacité de travailler ou non. Gratuité de l’éducation et du système de santé pour toutes et tous ; 12 – Normalisation des relations extérieures au plus haut niveau avec tous les pays du monde, basée sur des relations justes et le respect réciproque. Interdiction des armes atomiques et efforts pour la paix mondiale. Nous pensons que les revendications de base ci-dessus sont réalisables immédiatement, étant donné les ressources réelles et potentielles du pays, une population consciencieuse et capables, des jeunes et adolescents qui ont la conviction de pouvoir avoir une vie décente, gaie et libre. Ces revendications sont les axes généraux des signataires. Il est évident que la poursuite de la lutte et de la solidarité nous permettrons d’apporter plus de précisions.• Conseil de coordination des associations syndicales des enseignants d’Iran • Union libre des ouvriers d’Iran • Union des associations étudiantes unitaires • Association des défenseurs des droits de l’homme • Syndicat des ouvriers de la canne à sucre Haft – Tapeh • Conseil d’organisation des protestations des ouvriers pétroliers non – contractuels • Maison des enseignants d’Iran • Éveil féminin • Voix des femmes d’Iran • Voix indépendante des ouvriers métallurgistes du groupe national de l’aciérie d’Ahvaz • Association de défenseurs des droits ouvriers • Association syndicale des ouvriers électriciens et métallurgiste de Kermanchah • Comité de coordination pour l’aide à la constitution des syndicats ouvriers • Union des retraités • Conseil des retraités d’Iran • Association des étudiants progressistes • Conseil des élèves libres-penseurs d’Iran • Syndicat des ouvriers peintres en bâtiment de la province de l’Alborz • Comité de soutien à la fondation de syndicats ouvriers d’Iran • Conseil des retraités de la Sécurité sociale |
| فارسی | کوردی | عربي || English | Le Français | Español | Türkçe |
| Türkçe |
| Kadın, Yaşam, Özgürlük! İran’nın Şerefli ve Özgürlükçü Halkı! 1979 Devrimin 44. yıldönümünde, ülkenin ekonomik, siyasi ve sosyal yapısı öylesine bir kriz ve buhran girdabına sürüklenmiştir ki, mevcut siyasi üstyapı çerçevesinde bunu sona erdirecek net ve ulaşılabilir bir vizyon hayal edilememektedir. İran’ın ezilen halkının, özgürlük ve eşitlik mücadelesi veren kadınların ve gençlerin, mevcut insanlık dışı koşullara son vermek için ülkenin dört bir yanındaki şehirlerin sokaklarını tarihi ve kararlı bir mücadelenin merkezi haline getirmelerinin ve hükümetin kanlı baskısına rağmen beş ay öncesinden bu yana bir an bile durmamalarının nedeni budur. Bugün Kürdistan’dan Sistan ve Belüçistan’a kadar ülkenin tüm bölgelerinde kadınlar, üniversite öğrencileri, öğrenciler, öğretmenler, işçiler ve adalet arayan bireyler, sanatçılar, queerler, yazarlar ve İran’ın ezilen genel halkı tarafından yükseltilen temel protesto bayrağı bugüne kadar görülmemiş en büyük kapsamdaki uluslararası desteğe ulamıştır. Devam etmekte olan hareket, kadın düşmanlığı ve cinsiyet ayrımcılığına, bitmek bilmeyen ekonomik güvensizliğe, emek köleliğine, yoksulluk ve sefalete ve sınıfsal baskıya, ulusal ve dini baskıya karşı bir gösteridir ve geçtiğimiz yüzyıldan daha uzun bir süredir var olan ve biz İran halkına dayatılan dini ve dini olmayan her türlü zorbalığa karşı bir devrimdir. Bu sarsıcı protestolar, kapsamlı ve modern toplumsal hareketler ile İran’da modern, müreffeh ve özgür bir toplum idealinin yüz yıllık gericilik ve ötekileştirme tarihine son vermeye kararlı yenilmez bir neslin yükselişi bağlamında ortaya çıkmıştır. İran’ın çağdaş tarihindeki iki büyük devrimden sonra, şimdi işçi hareketi, öğretmen ve emekli hareketi, kadın, öğrenci ve gençlik eşitlik hareketi başta olmak üzere başlıca toplumsal hareketler ve idama karşı hareket vb. kitlesel boyutta yer alan ve tabandan etkili bir konumda bulunan hareketler, ülkenin siyasi, ekonomik ve toplumsal yapısının şekillendirilmesinde tarihsel ve belirleyici bir konuma gelmişlerdir. Dolayısıyla bu hareket, yukarıdan herhangi bir gücün oluşumunu sonsuza dek sona erdirmeyi ve insanları her türlü baskı, ayrımcılık, sömürücülük, zorbalık ve diktatörlükten kurtarmak için sosyal, modern ve insancıl bir devrimin başlangıcı olmayı hedeflemiştir. Biz, bu Manifestoyu imzalayan sivil ve Sendikal topluluklar ve örgütler olarak, toplumsal mücadeleye devam eden haraketlerin birlik ve beraberliğine odaklanmaya, ayrıca sürmekte olan insandışı ve yıkıcı duruma, altda maddeler olarak beyan edilen taleplerin gerçekleşmesini İran halkının yapısal protestolarının ilk istek ve sonuçu olan, çağdaş ve ilerici toplumun temelini oluşturmasındaki tek yol olduğuna inanıyoruz. Fabrikalardan üniversitelere, okullardan mahallelere ve dünya sahnesine kadar yüreğinde özgürlük, eşitlik ve özgürleşme isteği olan tüm onurlu insanlardan bu asgari taleplerin bayrağını özgürlüğün yüce zirvesinde dalgalandırmalarını önemle rica ediyoruz. 1. Tüm siyasi tutukluların derhal ve koşulsuz olarak serbest bırakılması, siyasi, sendikal ve sivil faaliyetlerin suç sayılmasının ortadan kalkması ve halk ayaklanmasını bastırılmasından sorumlu olanların aleni bir şekilde yargılanması. 2. Kayıtsız, şartsız fikir, ifade ve düşünce, basın, siyasi örgütlenme, yerel ve ülke genelinde sendikal ve toplumsal örgütlenme, toplantı, grev, yürüyüş, sosyal ağlar ile sesli ve görüntülü medya özgürlüğü. 3. Her türlü infaz, kısas ve ölüm cezasının derhal iptali edilmesi, her türlü zihinsel ve fiziksel işkencenin ortadan kaldırılması. 4. Tüm siyasi, ekonomik, sosyal, kültürel ve ailevi alanlarda kadın-erkek haklarının tam eşitliğinin gerçekleşmesinin beyanı, cinsel ve toplumsal cinsiyet ilişkileri ve eğilimlerine karşı ayrımcı yasa ve biçimlerin koşulsuz şartsız olarak kaldırılması, “LGBTQIA Artı” gökkuşağı toplumunun resmî olarak kabullenmesi, tüm cinsiyet kimlikleri ve eğilimlerinin suç olmaktan çıkarılması, ayrıca kadınların kendi bedenleri ve bedeni üzerindeki kaderini belirleme hakkına koşulsuz sahip olup ve ataerkli herhangi kontrolün ortadan kalkması. 5. Din, bireylerin ancak özel mevzusudur ve ülkenin siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel işlerine ve kanunlarına karışmamalıdır. 6. Bağımsız ve ulusal kuruluşlarının seçilmiş temsilcilerinin varlığı, katılımı ve mutabakatı aracılığı ile işçi, öğretmen, memur ve tüm çalışan ve emekli işçilerin iş güvenliğini ve güvencesi ve maaşlarında derhal artışı sağlanması. 27. Ulusal ve dinsel ayrım ve baskıya dayalı yasaları ve her türlü tavrı ortadan kaldırmak, ülkenin her bölgesinde kültür ve sanatın gelişmesi için uygun destek altyapılarını ve devlet imkanlarının adil ve eşit dağılımını oluşturmak, öğrenme için gerekli ve eşit olanakları sağlamak ve toplumda yaygın olan tüm dilleri öğretmek. 8. baskı organlarının ortadan kaldırılması, hükümetin yetkilerinin sınırlandırılması, yerel ve ulusal komiteler aracılığıyla halkın ülke işlerine doğrudan ve kalıcı olarak dahil edilmesi. Herhangi bir hükümet ve hükümet dışı yetkilinin seçmenler tarafından her an görevden alınabilmesi, seçmenin temel hakları arasında yer almalıdır. 9. İran halkının mal ve sosyal servetini doğrudan yağma veya devlet rantı aracılığıyla elde edilmiş olan tüm gerçek ve tüzel kişiler ile hükümet, yarı hükümet ve özel kuruluşların mallarına el konulması. Bu el koymalar sonuçu elde edilen varlıklar, acilen eğitimin, emeklilik fonlarının, çevrenin modernizasyonu ve yeniden inşası, ayrıca İran halkının hem İslam rejimi hem de Şah dönemindeki mahrum bırakılmış bölgelere harcanması gerekmektedir. 10. Çevre tahribatını sona erdirmek, son yüz yılda tahrip edilen çevresel altyapıyı eski haline getirilmesi için temel siyasetleri uygulamak ve insanların hakkı olan kamusal bölgelerin, özelleştirme sonucunda doğa bölgelerinin(meralar, kumsallar, ormanlar, dağ etekleri gibi) kamulaştırılmasını sağlamak. 11. Çocukların çalıştırılmasının yasaklanması, ailevi ekonomik ve sosyal durumu göz önüne almaksızın yaşam ve eğitimlerinin sağlanması. Çalışmaya hazır olan veya çalışamayan reşit tüm insanlar için işsizlik sigortası ve güçlü sosyal güvenlik yoluyla kamu refahı yaratmak. Tüm insanlar için ücretsiz eğitim ve sağlık. 12. Tüm dünya ülkeleri ile adil ilişkiler ve karşılıklı saygı temelinde dış ilişkilerin en üst seviyede normalleştirilmesi, nükleer silah ediniminin yasaklanması ve dünya barışı için çaba gösterilmesi. Bizim açımızdan, ülkede potansiyel, fiili yeraltı zenginliklerinin olanakları, bilgili ve yetenekli insanların olduğu, ayrıca mutluluk, özgürlük ve yüksek refah seviyesi dolu bir yaşam motivasyonuna sahip genç kuşağının varlığı göz önüne bulunduğunda, yukarıdaki asgari talepler hemen gerçekleştirilebilir. Bu manifesto’da dile getirilen talepler, imzacılarımızın taleplerinin genel eksenlerini içermektedir. Mücadele ve dayanışmamızın devamında elbette bahsı geçen talepler daha detaylı bir biçimde ele alınacaktır. 3İranlı Eğiticiler Sendika Örgütleri Koordinasyon Konseyi İran Özgür İşçi Sendikası “Birleşmiş Öğrenciler” Öğrenci Örgütleri Birliği İnsan Hakları Savunucuları Merkezi Haft Tepe Şeker Kamışı Şirketi İşçi Sendikası Sözleşmeli Petrol İşçilerin Protestolarını Örgütleme Konseyi İran Eğitmenler Evi (Hafa) İran Kadınlarının Sesi Ahvaz National Steel Group İşçilerinin Bağımsız Sesi İşçi Hakları Savunucuları Merkezi Kermanshah Elektrik ve Metal İşçileri Sendikası İşçi Örgütleri Kurulma Koordinasyon Komitesi Emekliler Birliği İran Emekliler Konseyi Öncü Öğrenciler Örgütü İran Özgür Düşünen Öğrenci Konseyi Alborz Eyaleti Duvar Boyacıları Sendikası İran İşçi Örgüt Kurulma Takip Komitesi SGK Emekliler Kurulu (BASTA) |
